Στον κάμπο είναι έτοιμα ή σχεδόν έτοιμα.
Στην πρωτεύσουσα, αχ! στην πρωτεύουσα τα πλαστικά ψήνονται από καιρό στις φουφούδες.
Τα ορεινά είναι αλλιώς. Αγάλι αγάλι ωριμάζουν.
Στον καιρό τους. Όπως παλιά.
Ώριμα πια, βραδάκι, να σαν και τώρα, με αναμμένη φωτιά την ώρα που τα ξεφυλλίζεις η δροσερή και συνάμα γλυκιά μυρωδιά που θα αναδύεται από τον πανέμορφο αυτό καρπό, ελληνικής γης, θα σε ταξιδέψει σε εποχές αλλοτινές.
Εποχές πραγματικές.
Που γίνονταν όλα στον καιρό τους.
