Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Νύχτα είναι θα περάσει


Τέλος ημέρας-από ώρα- μιας κουραστικής ημέρας.
Ορτανσίες, ντάλιες και τριαντάφυλλα ποτίστηκαν.
Κάποιες μικροκατασκευές τελείωσαν.
Οι γάτοι μαλλιά κουβάρια όπως πάντα και γω στη μέση.

Το κουβεντολόϊ στο δάσος έχει από ώρα αρχίσει. Αφουγκράζομαι και ηρεμώ.
Και σκέφτομαι. Τα περασμένα και μαντεύω κάτι απ' όλα όσα θάρθουν.

Να μην ξεχάσω να σας πω σε μια γωνιά στην αποθήκη είχαμε γεννητούρια. Πολλά όμως.
Μιλιούνια τ' αστέρα στον ουρανό. Κι η μεγάλη και η μικρή άρκτος ακριβώς από πάνω μου. Πάντα αναρωτιόμουν πως γίνεται όπου κι αν είμαι οι άρκτοι είναι ακριβώς πάνω μου; Πώς γίνεται;

Ποτέ δεν μου άρεσε το γάλα, έστω κι αν μου το φέρνουν φρέσκο από τα 1800 μ. υψόμετρο.