Τουρτουρίσματα

Θυμωμένος ο Φλεβάρης στα τελευταία του και κατεβάζει .....καντήλια κατεψυγμένα.

Αλλά, αγαπητέ μου, σε λίγο θα είσαι παρελθόν , θες δεν θες.

....Μάρτιος εν όψει και άλλα πολλά  και καλά. Καλύτερα τουλάχιστον!

Ματς μουτς μπέτερ

Μια Πέμπτη που την έλεγαν τσικνοπέμπτη

Ω ναι, κάποτε μου άρεσε.

Τότε που την γιόρταζαν απλά κι ανεπιτήδευτα, όπως κι όλες τις άλλες γιορτές.
Τότε που την θυμόσουν χωρίς ν’ ανατρέξεις στο Organizer , Τσικνοπέμπτη πρέπει να βγω.

Ω ναι τις λάτρευα εκείνες τις τσικνοπέμπτες.

Τότε που δεν προγραμμάτιζαν να τσικνίσουν δυο με τρεις μήνες πριν, κλείνοντας τραπέζι με το όνομα ρεζερβέ πάνω στο τραπέζι . Τότε που δεν αναγκαζόσουν να βγεις με περίεργους που σου σηκώνεται η τρίχα και μόνο που τους κοιτάς, άσε που πρέπει να τους πγοσφέγεις και το καλύτερο παϊδάκι μη τυχόν κακοκαρδιστούν και χάσουν το χρυσοψαρικό μνημονικό τους.

Ναι, δεν μου αρέσει πια αυτή η μέρα.
Ούτε η τσίκνα.

Ο τσαλακωμένος αλάκας

Κατηφή σε είδα σήμερα. Και τα φτερά σου σέρνονταν.

Βλέμμα χαμηλά και λόγια λιγοστά .

Άλλωστε τα πολλά τα είπες χθες, δεν  έμεινε και τίποτα.

Βαρομετρικό...χαμηλό

Κύριε, εσείς εκεί ψηλά.
Δεν έχουμε πει ότι δεν μας αρέσει η βροχή; Ειδικά Παρασκευή απόγευμα.

Μέχρι και το μεδούλι μας μούλιασε κύριε!

Το ποδοπάτημα της ψυχραιμίας

Ξέφυγε, γλίστρησε , έπεσε κι έκανε μεγάλο Μπαμ!

Κι ακούστηκε από πολλούς.

1-7 η κλίμακα της πτώσης.

Αποκαλυπτήρια καταχωνιασμένου κακού εαυτού.

Τσαλακώθηκε κι η γραβάτα η καλή, λέκιασαν κι οι άσπρες μανσέτες.

Και δεν μαζεύεται ούτε με χίλιες συγγνώμες.

Δυστυχώς.

Εγώ το περίμενα κι ήταν θέμα χρόνου.

Δεν χάρηκα. Σε λυπάμαι.

Νάρκισσοι

Έπεσε το βλέμμα μου τυχαία πάνω τους, την ώρα που περνούσα.

Ένα κλίκ αριστερά κι ένα δεξιά…στην καρδιά μου. Και μετά κενό. Γνώριμο κενό.

Όμορφοι, πανέμορφοι και ολοκίτρινοι.

Νάρκισσοι!

Πολλοί,  στη σειρά, περισσότεροι απ’ ότι θα περίμενα.

Υ.Γ

Τώρα θυμήθηκα, είχα ρίξει κι εγώ μερικούς βολβούς σε μια γλάστρα.

Αλλά δεν φύτρωσαν, κι όλο θυμάμαι το ανέκδοτο με τον πόντιο « ή πολύ βαθειά τα χώνω ή πολύ νερό τους ρίχνω»

Την επατήκαμεν!

Άντε τώρα τα συνηθισμένα.....

..να μην ξεχάσω και τις ωτασπίδες μου.

Όπως και να χει την καλημέρα μου.

Προβλέψεις

...αν δεν πάω να κοιμηθώ στα αμέσως επόμενα τέσσερα λεπτά κι αν δεν ακούσω τα ξυπνητήρια το πρωϊ -πρόσφατα αποκτηθείσα κακή συνήθεια- με βλέπω να αργώ ξανά...

(και ποιός ακούει τα πελοποννησιακά λιη και νιη....)

καλη νύχτα φίλοι μου

Ανυπακοή

σ' εκείνους που  θέλουν να μας πείσουν ότι το αυγουστιάτικο φεγγάρι είναι το ομορφότερο.

F & T

Αγουροξυπνήματα

Ο τοίχος των αναμνήσεων

Αγγίζω ξανά τον ίδιο τοίχο..βαμμένο με καινούργια χρώματα πια. 

Ο παλιός καναπές δεν υπάρχει … ούτε κι  εκείνη η  λάμπα, που μου επίτρεπε να παίζω με τα χέρια μου και να βλέπω στον τοίχο τις σκιές τους να σχηματίζουν ότι η φαντασία μου, μου σφήνωνε στο νου κείνη τι στιγμή……ούτε και κάποιοι άλλοι.

Ούτε λαγουδάκια, ούτε πεταλούδες.

Μόνο τοίχος. Κι όμως έχω την εντύπωση ότι αν μπορούσα να τον διαπεράσω, πολλά θα μπορούσα να ξαναδώ και να ξανανιώσω, απ’ όλα όσα συνέβαιναν τότε.

Rewind του μυαλού μου σαββατόβραδο!

Vivere

...βρέχει και στην καρδιά μου

Πυρέτιους Αντιπαθίτικους