Αχ βρε!
Σαν τιμωρημένη νιώθω και γω και πολλοί άλλοι που γνωρίζω.
Και γιατί παρακαλώ;
Τι κάναμε και φτάσαμε ως εδώ! Όλοι μαζί, πλην ελαχίστων.
Μα κι έτσι να είναι, όλοι μαζί κάναμε τόσο λάθος;
Ένας ολόκληρος λαός, το ίδιο λάθος;
Βαράτε τους μαμώτο μου και δεν αντέχω άλλο,βαράτε τους.
Πάρτε φόρα κι αρχίστε με κουτουλιές, μπουνιές, κλωτσιές, τσιμπιές.
Αλλάξτε θέση, κάντε να κοιτούν αυτοί τον τοίχο. Για πάντα.
Δεν θα καταλάβουν αλλιώς.
Άντε αφήστε τα τραγούδια και τις χαρούλες.
