Είμαι άνθρωπος πολύ αισιόδοξος.
Δεν φταίω εγώ, γεννήθηκα έτσι.
Βλέπω πάντα την καλή όψη των πραγμάτων και των ανθρώπων .
Πάει λίγος καιρός όμως που δεν την βλέπω πια κι ούτε νομίζω πως στραβώθηκα .
Κάτι άλλο τρέχει. Αλλιώς πώς να εξηγείται τόση διαστροφή γύρω μας;
Αγαπώ τα ζώα, όλα τα ζώα και πριν απ’ όλα τα σέβομαι κι αυτά και τα δικαιώματά τους.
Κι αδυνατώ να καταλάβω από πού αντλεί ο άνθρωπος τόση βαναυσότητα και την εξαντλεί επάνω τους. Από πού; Ποια ψυχική διαστροφή και ποια στείρα σκέψη τον οδηγούν σε πράξεις που σπέρνουν τον πόνο και την δυστυχία σε πλάσματα ανυπεράσπιστα;
