Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ώρες είναι κι ας περνούν



αΧ αυτές οι ώρες ατέλειωτες ώρες απουσίας.

Τα ατέλειωτα ώρες ώρες χιλιόμετρα διασχίζοντας ένα μεγάλο μέρος της Ελλάδας μας.

Ατελείωτες στάσεις, για να δω μια όμορφη γωνιά της χώρας μου, να κόψω ένα λουλούδι , να να να....

Αχ αυτές οι ατέλειωτες ώρες απουσίας ....

Αχ οι ατέλειωτες ώρες στην έρημο της Θήβας να βλέπεις τους πελαργούς να πετούν με μάτσο τα σκουλήκια στο ράμφος τους.

Και μ' αυτό τον τρόπο τα σκουλήκια σηκώνονται για μία και μόνη φορά από τη γη.

Αλλιώς δεν θα το μπορέσουν ποτέ.

Την αγάπη μου.