Έτσι έγινε και είδα αυτά που θα προτιμούσα να μη δω.
Όχι γιατί δεν τα γνωρίζω, αλλά να, είναι αλλιώς να τα βλέπεις δια γυμνού οφθαλμού κι εκ του σύνεγγυς.
Το σημαντικό είχε συμβεί αλλά τα χειρότερα γίνονταν εκείνη τι στιγμή.
Μηχανή με μηχανόβιο πάνω στο πεζοδρόμιο και στο τσακ να την γλιτώνουν δυο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάνοντας τον ινδιάνο, βρίζοντας και με ύφος δέκα και βάλε καρδιναλίων ( ξέρετε αυτό το πανηλίθιο ύφος που σου κάνει τον υποβολέα και σου λέει "Τι μάγκας είμαι γω ρε φούστη μου!)
Έλα όμως όμως που κάποιος άλλος πιο μάγκας πρόλαβε και τον άρπαξε απ' το μανίκι...
Κι έγινε ο πρώτος ακόμα πιο ζόρικος κι ήθελε να φύγει γιατί ήταν και πολυάσχολος βλέπετε.
'Ελα όμως (ξανά) που ο δεύτερος ήταν όντως πολύ ζόρικος!
Και δεν τον άφηνε να φύγει; Κοινώς δεν του το επέτρεπε, καβαλώντας ανάποδα την μηχανή!!!
Και κείνη ακριβώς την στιγμή είδα τον ινδιάνο καρδινάλιο να θυμώνει τόσο, να σκοτεινιάζει το βλέμμα του και να...βάζει μπρος με δύναμη να φύγει.
Φονικό ένστικτο διαφυγής.
Αλλά είπαμε, ο άλλος ήταν όντως ζόρικος. Και άντρας τα μάλα!
Και δεν του έκατσε του μικρού. Καθηλώθηκε εγκλωβισμένος στην ανύπαρκτη, δίτροχη ψευτομαγκιά του.
Τα υπόλοιπα γνωστά. Αστυνομία, ψέμματα, μισές αλήθειες και καμιά εικοσαριά μαντραχαλάδες γύρω γύρω -ξέρετε αυτούς που από την πολύ μαγκιά περπατούν σαν συγκαμμένοι - που δεν είχαν δει καν την σκηνή να λένε το κοντό τους και το μακρύ τους. Ως επί το πλείστον βέβαια το κοντό τους.....
Δε ήξεραν καν τι είχε συμβεί κι απλά βλέποντας ένα στιγμιότυπο του καυγά εξέφραζαν την γνώμη τους σαν άντε μη το πω τώρα...
Άρπαξα κανα δυο για να μην νομίζουν ότι είναι και ξύπνιοι, άρπαξα και τον ψευτόμαγκα και του είπα να ζητήσει τουλάχιστον συγγνώμη γιατί ήμουν σχεδόν μοναδική μάρτυρας κι είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου με τα ψεύδη του. Και το ήξερε αυτό.
Στον άλλον που κατά πως αποδείχτηκε είχε μια εμμονή με τα ονόματα, εξήγησα πως παραιτήθηκα πια απ ΄την ιδέα να διορθώσω τον κόσμο. Δεν του αξίζει. 'Εχω τον δικό μου και μου φτάνει.
Είχα ήδη αργήσει κι ήξερα πως θα τα ακούσω. Κι η δικαιολογία πως ο καφές μόλις είχε έρθει από την Βραζιλία και τον καβούρδιζαν και τον έφτιαξαν σε πραγματική χόβολη, δεν είναι απ' αυτές που συγκινούν τις κάφρες.
