Ξέρω, ξέρω χάθηκα.
Και πως να μη χαθείς αυτές τις μέρες σε τέτοια μέρη.
Τόσα ταπεινά λουλούδια σε περιμένουν κι άλλα τόσα ταπεινά ξωκλήσια.
Βάλε και καμιά βολτίτσα σε μέρη αγαπημένα, έτσι για να δω αν είναι στη θέση τους γιατί σε τέτοιο κόσμο που ζούμε ποτέ δεν ξέρεις τι "δεν" θα βρεις.
Μετά κουλουράκια, τσουρέκια, μοσχοβόλησε ο τόπος που να σας τα λέω...
Παλιές συνταγές. Κατά πως γίνονταν κάποτε.
Όμως κάποια πράγματα πάντα θα με λυπούν,έτσι απέφυγα αυτές τις μέρες τις δημοσιές.
Αν πήγαινα θα άκουγα φωνές που δεν μ' αρέσουν καθόλου.
Αχ και να σταμάταγε αυτό το έθιμο!!!
