Τα λόγια είναι σύννεφα. Μόλις φυσήξει αέρας τα παρασέρνει...
Αλίμονό του όποιος επίστεψε στα λόγια.
Γιατί ο άνθρωπος, σκέφτομαι πολλές φορές μοιάζει σαν το σαλιγκάρι.
Όπου περνά, αφήνει σάλιο. Σάλιο που στεγνώνει και φαίνεται τη νύχτα με το φεγγάρι, σαν απλωμένο μετάξι.
Πρέπει να μάθει κανείς να το ξεχωρίζει. Σάλιο είναι.
Τίποτις άλλο.
Α & Ε .Π
